po większej części ludźmi dojrzałymi, określonymi w życiu i profesji i jeżeli wyrazić się tak wolno, z życiem spoufaleni i w życiu zadomowieni. A ja, cóż? Ledwie zdołałem nieśmiało zapukać do drzwi, na których wisi napis: "Życie dojrzałe. Osobom niedojrzałym wstęp surowo wzbroniony", i nie odpowiedziano mi nawet jeszcze: "Proszę", gdy tymczasem wybuchła wojna i dostałem się do tej oto niewoli. Dlatego mniemam, że wszystko to, co ja zdołam powiedzieć na zadany mi temat, byłoby nadmiernie śmiałe i zuchwałe, gdyby zostało wygłoszone tonem apodyktycznym i z jakimikolwiek aspiracjami do uogólnień. Nie. Ja zamierzam wywiązać się z mojego zadania jak najuczciwiej i jak