uważa je za nieodzowny składnik "otwartego społeczeństwa", to znaczy społeczeństwa, które chce budować swoją strukturę i tworzyć swoją historię w oparciu o krytyczną racjonalność. Popper nie jest filozofem minimalistą; jest tylko filozofem krytycznym. A krytycyzm, sam w sobie, nie jest wrogiem wielkich idei, na przykład religii, jest tylko wrogiem fanatyzmu, gdziekolwiek by on występował: czy to w religii, czy w działalności naukowej.<br>Bardzo wymowny pod tym względem jest następujący tekst Poppera: "Dziewiętnastowieczny konflikt między nauką a religią wydaje mi się przezwyciężonym. Ponieważ ťniekrytycznyŤ racjonalizm jest niespójny sam w sobie, problemem nie jest wybór pomiędzy wiedzą i wiarą, lecz tylko pomiędzy dwoma