ekonomicznej"&lt;/&gt;, która była w &lt;name type="place"&gt;Chile&lt;/&gt; bestsellerem.<br>Po puczu wojskowym wyemigrował na kilka lat do &lt;name type="place"&gt;Stanów Zjednoczonych&lt;/&gt;. Gdy wrócił do kraju, stanął na czele sojuszu, który skupiał partie przeciwne reżimowi &lt;name type="person"&gt;Pinocheta&lt;/&gt;. Odegrał ważną rolę w pokojowym przejściu do demokracji. W 1988 roku wprawił Chilijczyków w osłupienie, żądając przed kamerami telewizji, by generał oddał władzę. Grał pierwsze skrzypce w kampanii przed referendum, w którym Chilijczycy przesądzili o upadku dyktatury.<br>Jako prezydent kontynuował politykę swych dwóch demokratycznie wybranych poprzedników - chadeków &lt;name type="person"&gt;Patricia Aylwina&lt;/&gt; i &lt;name type="person"&gt;Eduarda Freia&lt;/&gt;. Działał na rzecz pojednania narodowego, ale ostrożnie i z dużym taktem, by nie doprowadzać do desperacji żadnej ze stron