zmniejszenia różnic w poziomie stopy życiowej (s.4). Wydaje się to bardziej celowe niż rozpraszanie produkcji przemysłowej po całym kraju, koncentracja bowiem przemysłu tylko w pewnych obszarach przynieść może znacznie większą efektywność i rentowność produkcji.<br> Analiza dysproporcji przestrzennych w zagospodarowaniu kraju oraz poziomie stopy życiowej pozwala na ustalenie pewnych tez generalnych, dotyczących polityki zmniejszania dysproporcji. Analiza wskaźników odchyleń od średniej ogólnokrajowej wskazuje, że można województwa podzielić na dwie grupy: A- powyżej średniej krajowej, i B - poniżej średnie krajowej.<br> W trosce o województwa mniej rozwinięte grupy B można wysunąć trzy następujące tezy:<br>- udział procentowy województw grupy B powinien wzrastać w każdym kolejnym