wiadomo, że to pisarz przebiera się psychologicznie za kobietę, by "oddać głębię jej uczuć". Siłą rzeczy, heroiny szkolnych lektur są bledsze od herosów. No, może poza takimi wyjątkami jak Madame Bovary. Ale z niej też żaden prawdziwy wyjątek, bo Flaubert w przypływie szczerości wyznał: "Madame Bovary to ja". Oczywiście przesadzam, genialny pisarz znakomicie udaje kobietę, np. Joyce monologujący jako Molly. Takie udawanki przypominają jednak starodawny teatr - tam też role kobiece odgrywali przebrani mężczyźni. W takim razie gdzie kobieta ma się uczyć kobiecości będącej nie tylko narcystycznym (pół świadomym, pół lesbijskim) oczarowaniem ciałem i duszą kobiety? Gdzie podejrzeć mężczyzn, niewinnie potrenować pożądanie