w kosmos przed socrealizmem. Ja tak tego nie odczuwam. Nigdy nie miałem wrażenia, że uciekam gdziekolwiek. Uważam, że każdy człowiek w miarę swoich sił i możliwości powinien robić to, co sprawia mu satysfakcję. To może być trudne, ale trzeba się trochę pomęczyć.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;&lt;name type="person"&gt;Norbert Wiener&lt;/&gt; zaczyna swoją autobiografię od słów: "&lt;q&gt;byłem geniuszem&lt;/&gt;", pan: "&lt;q&gt;byłem potworem&lt;/&gt;"!&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;To był żart, który wziął się stąd, że jako dziecko byłem bardzo pomysłowy i na przykład, żebym jako trzyletni malec coś zjadł, mój ojciec musiał stać na stole, otwierać i zamykać parasol, a pod stołem siedziała sąsiadka, która mnie karmiła łyżką. Jak pan widzi, miałem wybredne zamiłowania