otaczającej leżącą w środku Ziemię. W najprostszym modelu warstwa powietrza jest jednorodna i ma jeden współczynnik załamania światła względem próżni, za którą można uważać przestrzeń kosmiczną, skąd dociera do nas promieniowanie innych ciał niebieskich. Mamy wówczas do czynienia z klasycznym przypadkiem załamania światła przy przejściu z ośrodka optycznie rzadszego do gęstszego. Któż z nas nie głowił się nad tym problemem w szkole na lekcji fizyki?<br>Bardziej realistyczny model uwzględnia zależność ciśnienia i temperatury atmosfery od wysokości. W ten sposób, przyjmując jakiś przebieg ciśnienia i temperatury w atmosferze, najbardziej złożone modele posługują się zmieniającym się wraz z wysokością współczynnikiem załamania - stopniowo rosnącym