ani tym bardziej zimni mózgowcy z rodu Vergerusów, z którymi sam Bergman jest skłonny się identyfikować. Rycerza z Siódmej pieczęci, który skarży się, że nie potrafi zabić Boga w sobie, nie wzrusza cierpienie prowadzonej na stos czarownicy, interesuje go tylko, czy rzeczywiście widziała diabła. Kubek wody poda jej za to giermek Jens, zdeklarowany cynik i ateista. Ale dla ludzkiej świętości Bergman zastosuje także religijną metaforykę. W tejże Siódmej pieczęci najbliżsi tej metoforyce są zakochani kuglarze: Mia i Joff to oczywiście Maria i Józef, a słowne zestawienie wspomaga ikonografia. W późniejszych filmach istnieje cała galeria postaci kobiecych niosących ze sobą ów pierwiastek