gdy mnie odwiedzał, grał potem na gitarze i klepał komunały przeciw wojnie, przemocy oraz wszelkiemu przymusowi. Pamiętam, że na lekcji przysposobienia obronnego odmówił strzelania do tarczy z ludzką sylwetką i że ważnym problemem były dla niego włosy, jego długie do połowy pleców blond kędziory, za które prześladowali go nauczyciele i gitowcy. Z przyjaciółmi, do których najwyraźniej mnie zaliczał, witał się nie przez zwykłe podanie dłoni, ale ściskając nadgarstek, który i jemu należało wtedy uścisnąć, i to chyba tyle o nim, poza tym, że nigdy nie wiedziałem, o czym z takim gadać i gdy przychodził, a przychodził często i na długo, nudziłem