nie mógł znieść otaczającej go szarzyzny - co zbliżało go do wizerunku "poety przeklętego". "Jak długo można tak pisać, nie mając już o czym pisać?" - zanotował w dzienniku trzy tygodnie przed śmiercią. Samobójstwo próbował popełnić wielokrotnie, zawsze bezskutecznie. Gdy rzucił się pod pociąg, stracił tylko prawą dłoń. Nieznanego poszukiwał także "terenowy globtroter" polskich szlaków - jak sam siebie określał - Ryszard Milczewski-Bruno ("I smutno mi... Ale plecak stale gotowy do drogi"). Zboczenie z trasy, zabłąkanie wśród dróg, stacji, pól urastało dla Bruna do rozmiarów przygody, było namiastką podróży do dalekich krajów, czego zazdrościł Stachurze. "Urodzeni w galopie" - to tytuł jednego z utworów Milczewskiego