Już dawno tak się nie zdarzyło, żebym przez trzy dni zupełnie nic nie robiła.<br>Na podłodze leżało dziesięć złotych. Schylanie się kosztowało mnie tyle wysiłku, nawet nie próbowałam podnieść tych pieniędzy.<br>Elka okazała się bardzo opiekuńcza. Przychodziła dwa razy dziennie, przynosiła zakupy, żebym nie umarła z głodu. Nie czułam jednak głodu.<br>Prosiłam ją tylko o czekoladę i kolę. Z własnej inicjatywy kupowała owoce.<br>Widocznie w skrytości ducha potępiała mój sposób odżywiania. Nie kłóciłam się z nią. Ale zapach jabłek i bananów przypominał mi szpital. Chorym zawsze przynosi się jakieś soczki i owoce.<br>Znowu wspominałam moja babcię, tę, która umarła. Lubiłam do