stał wsparty na widłach. Jego spojrzenie<br>nie pozostawiało złudzeń, że wykona to, co teraz Witii przyobiecał.<br> - Ty &lt;orig&gt;koniosraju&lt;/&gt; jeden! - zadudnił basem, unosząc widły i bodąc nimi<br>powietrze przed twarzą chłopca. - Jak ty jeszcze raz spojrzysz na moją<br>córkę, to ja ciebie tak na widłach do góry podrzucę, że zdechniesz z<br>głodu w powietrzu!<br> Trzasnęło okno od pokoju Jadźki. Umilkł patefon. Zapadła cisza, w<br>której jak głos trąb oznajmiających Sąd Ostateczny rozległ się bas<br>Kargula.<br> - Jak kto od Pawlaków na mój grunt przejdzie, tak on może sobie grób<br>kopać!<br> - A cóż jego ukąsiło? - dziwił się Pawlak, słysząc te zapowiedzi. Do<br>domu wpadł