w jednej ręce niesie skopek z mlekiem, a w<br>drugiej tekturową walizkę.<br> Tego wieczora przez otwarte okna pokoju Jadźki dały się słyszeć<br>słodkie jak lipcowy miód tony walca angielskiego. Pierwszy raz w życiu<br>Witia słyszał taką rozkołysaną muzykę. Podkradł się pod okno. Orkiestra<br>nagle umilkła. Coś zaczęło skrzypieć. Ostrożnie wysunął głowę nad<br>parapet i zobaczył, jak Jadźka w białej ślubnej sukni nakręca patefon.<br>Zgrzytnęła igła, znów popłynęły tony walca, cienki tenor coś śpiewał po<br>niemiecku, a Jadźka z rozłożonymi rękoma wirowała po pokoju. Wydawało<br>mu się, że za chwilę uniesie się nad podłogę, wzbije w powietrze i<br>niczym biała gołębica uleci