stołu, przy którym siedziała młodzież - to są wnuki morderców. Siedem pokoleń musi przeminąć, zanim zostaniemy uzdrowieni! <br>- O czym pan mówi, panie Jacku! Czy pan wie, że kiedy weszliśmy do Berlina, widzieliśmy tam ludzi, którzy jedli szczury na surowo? Pan nie wie, co to jest wojna, i opowiada pan, za przeproszeniem, głupoty. Kiedy w czterdziestym czwartym...<br>Jacek wyłączył się, wiedząc, że czeka ich teraz kwadrans wspomnień wojennych, których nawet nie chciał słuchać, czując się wobec tych doświadczeń całkowicie bezradny. Swoją drogą, pomyślał, ten antykomunista, Karol, jakoś łatwo sobie poradził z przeszłością swego ojca, który przyszedł do Polski z Berlingiem, <br>a potem służył