na ziemi. Florestan pada na twarz przed Tatianą. Ona staje koło niego i kładzie mu nogę na głowę<br><br>Czy czujesz teraz? Czy czujesz nowe życie, które wstępuje w ciebie w ostatecznym zniszczeniu? Sens twego życia był w zniszczeniu<br><br>&lt;page nr=87&gt;<br><br>tylko i na okropnym bagnie wchłaniającym wszystko żyjące budowałeś podstawę twoich świetnych gmachów. Chodź i uznaj jedyną prawdę twego życia.<br> KRÓL<br> powoli podchodząc tyłem do filaru na lewo<br>Czyż wy nie widzicie, że to wszystko nie jest to? To tylko udawanie. Prawdą jest tylko to, że mój garb wrasta w tamtą ścianę.<br> TATIANA<br> do Florestana<br>Wstań i chodź ze mną. Może, gdy zniszczysz