na rozmaitość potrzeb, nieraz wzajemnie sprzecznych. Przykłady różnych ujęć ocennych przedstawiają rysunki 29, 30, 31. W ujęciu geoekologicznym środowisko przyrodnicze, krajobraz, traktuje się całościowo jako swojego rodzaju system przestrzenny o określonych właściwościach strukturalnych, takich jak:<br>1) wymiar konfiguracji przestrzennej, tj. rozmieszczenie poszczególnych elementów środowiska w krajobrazie, ich wielkość, kształt, długość granic, obecność lub brak stref przejściowych między nimi itp. Miarą konfiguracji przestrzennej jest stopień zróżnicowania i rozczłonkowania jednostek strukturalnych tworzących układ, np. rzeźby, roślinności lub wód otwartych, długość i charakter granic między nimi, wpływy sąsiedztwa i in. Z punktu widzenia turystyki i wypoczynku największe znaczenie mają w tym przypadku: relacje przestrzenne