na mnie, mocno uciska na brzuch. Jej palce niczym dłonie koreańskiego czy polinezyjskiego cudotwórcy bez przeszkód zagłębiają się w moje brzucho, z wprawą obmacując jakieś wewnętrzne korytarze. <br>- Proszę się ubierać - rzuca zmęczonym głosem.<br>- Co mi jest?<br>- A czy pan ostatnio jada coś szczególnego?<br>- No - mówię - odżywiam się zgodnie z moją grupą krwi. Odłożyłem prawie mięso, jem dużo ryb i roślin strączkowych...<br>- To się zgadza. Widzi pan, tutaj, w okrężnicy, gromadzą się panu gazy, stąd te bulgoty i wrażenie, jakby coś się tam przelewało. - Trzęsącymi się rękami wypisuje recepty i mówi: - Proszę to brać według wskazówek, tu na wszelki wypadek panu zapisałam, ale