Gdy po klęsce Habsburgów pod Sadową w 1866 r. przestała odgrywać jakąkolwiek rolę strategiczną, zamieniono ją na ciężkie więzienie. Rok po osadzeniu w kompletnej izolacji od świata Princip podejmuje pierwszą próbę samobójstwa (na wiadomość o śmierci Czabrinovicia usiłował powiesić się na ręczniku), potem drugą i trzecią. Zaczyna umierać na raty: gruźlica kości. Na piersiach i ręce ma otwarte rany wielkości talerza. W listopadzie 1917 r. amputowano mu rękę. Trwa wojna, jedzenie staje się coraz gorsze. Zlikwidowano mu przydział mydła. Prowadzony do lekarza wlecze się jak cień przez Małą Twierdzę, przeraźliwie chudy, brudny, zaropiały, z nieobcinaną od dwu lat brodą. Lekarz więzienny