nalewa do filiżanek&lt;/&gt;<br>KUCHARKA<br>Pijcie, dzieci. Nie czekajcie na ojca. Jest w kancelarii z panem Kozdroniem. A ta panna, co wczoraj przyjechała, to sobie jeszcze napuszcza urodę na twarz, a może i gdzie indziej. Pańskie ma zwyczaje, strasznie pańskie.<br>ZOSIA<br>Proszę was, Urszulo, nie pleść tak.<br>KUCHARKA<br>Niech Zosia będzie grzeczna, bo pan znowu Zosi każe w rękę mnie pocałować, jak wtedy, po pogrzebie pani.<br>&lt;page nr=120&gt; ZOSIA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;prawie z płaczem&lt;/&gt;<br>Niech Urszula sobie idzie. Zaraz. W tej chwili. Czy Urszula rozumie?<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Kucharka pogroziwszy im palcem odchodzi&lt;/&gt;<br>AMELKA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;obejmując Zosię&lt;/&gt;<br>Niech Urszula da spokój. Zosia jest dziś bardzo zdenerwowana.<br>URSZULA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;zatrzymując się&lt;/&gt;<br>O