zielnym zakątku, rozdarłam sobie brzuch sosnowym sękiem i nakarmiłam swoją krwią spłoszone mrówki, wędrowniczki sosnowych pni? Nieważne. I tu, i tam był Kon z przyjaznej lekarskiej dynastii. Z jednej z życzliwych galaktyk, jakie składały się na moje niezmienne, niezawodne otoczenie.<br>Jakiej burzy kosmicznej trzeba będzie, ażeby zniszczyć, unicestwić te bezpieczne gwiezdne układy? Dlaczego złych kosmicznych demiurgów zastąpią zwykli ludzie? Dlaczego i majora Kona, ojca rudej Zuzi, zabiją aż w Miednoje? Czy i tam poluje się na Konów?<br>Nie myśl o tym, dziecko, bo nie wiesz nic jeszcze. Boli cię tylko<br>ciało, nie dusza. Zasypiaj spokojnie z bandażem na brzuchu, z nie