ruchu kobiecego, z którym, jak napisała, "nie łączyły mnie nigdy związki ani dobre, ani złe". Potępiła kobiety żądające dla siebie "prawa przemawiania na forum publicznym, hełmu i miecza oraz prawa skazywania na śmierć". W gruncie rzeczy w tych czasach była już po prostu, jak ją nazywano, "dobrą panią z Nohant", haftującą, smażącą tony konfitur i wspomagającą materialnie swych współziomków. Taką rolę przybrała podczas pierwszego jej prawdziwego dłuższego związku: z Chopinem.<br><br>&lt;tit&gt;Natury antypodyczne&lt;/&gt;<br><br>Także Chopin początkowo - jak napisał pianista Ferdinand Hiller do Liszta - miał się wyrazić po pierwszym spotkaniu z pisarką: "Cóż to za niesympatyczna osoba, ta pani Sand! Czy to naprawdę