korsarze spostrzegli, że są otoczeni przez przeważające siły. Zdecydowali się, widać, na ucieczkę, bo kilku rzuciło się do żagli, kilku skoczyło pod pokład. Dobiegły stamtąd zduszone okrzyki i rumor. Wiosła zwisły bezwładnie.<br>- Co się stało? - zdumiał się Polluks. - A prawda, galernicy!<br>Z barek tymczasem przerzucali powstańcy pomosty zaczepiając je ostrymi hakami o burtę żaglowca. Z okrzykiem zwycięstwa wpadli na pokład. Wywiązała się walka wręcz. Oparty plecami o główny maszt, bronił się Milon. Twarz miał zupełnie siną, oczy rozbiegane i podpuchnięte ze snu. Widocznie przed chwilą wyskoczył ze swej kajuty.<br>- Nie zabijajcie! - krzyknął Polluks. - Żywcem brać!<br>Jeden z atakujących chwycił linę żaglowca