po lewej obrywa się ściana, na wprost opada filar. Nie widać tego oczywiście. Noc. Ziąb. Deszcz. Pochodnie wetknięte w szczeliny paliły się skwiercząc. W "Księdze wypraw" zapis: Ze względu na gęstą mgłę i ciemności, wiatr, deszcz nie zdecydowano się na zjazd nocą. Postanowiono poczekać do świtu.<br>Siedzieliśmy przywiązani pętlami do haków, szukając ciepła kolegów, ściśnięci na tej kilka metrów kwadratowych liczącej powierzchni, stromo opadającej do Sanktuarium. Nakryci płachtą biwakową słyszeliśmy odgłos padającego deszczu. Nie było oczywiście mowy o spaniu. Nie tylko ze względu na pogodę, ale również na myśli. Pal sześć ja - byłem początkującym ratownikiem, moim zadaniem było wynieść sprzęt na