szklanki. Nalała nam obu. <br>- Ożenił się, trudno - mówiła, położywszy mi rękę na ramieniu. - Widocznie musiał. Widzisz jednak, że nadal pamięta o tobie. To chyba dobrze.<br>Nie kochałam go. To nie wywierało na mnie żadnego wrażenia. Zobojętniałam tak bardzo, że wcale nie czułam chęci o tym gadać. <br>- A teraz daj ten horoskop - zaproponowała Jadwiga. - Miałyśmy w szkole niemiecki. Poradzimy sobie.<br>- Przecież ta głupia Helga niczego nas nie nauczyła - zaoponowałam. <br>- Ta odrobina gramatyki nam wystarczy. Przyniosę słownik.<br>Ja prawie nic nie pamiętam. Ale chyba poradzimy sobie.<br>Przypomniało mi się, że Wisienka zawsze była pupilką Helgi.<br>- Zdawałam na studia niemiecki - potwierdziła. - Poza tym mam