ze sobą składane krzesełko, miałem niedawno ischias, więc bałem się siedzieć na wilgotnej ławce .<br>&lt;page nr=80&gt;<br> Ustawiłem je wygodnie w krzakach i zapaliłem papierosa, gdy nagle posłyszałem tuż koło siebie głosy. Poznałem dyrektora i docenta. Myślałem, że przejdą obok, lecz zatrzymali się i siedli na ławeczce w pobliżu. Przez gałęzie drzew widziałem ich całkiem wyraźnie w zielonkawym świetle księżyca. Dyrektor był w sportowym ubraniu i jak zawsze bez czapki, docent miał na sobie gruby, ciepły płaszcz i szyję owiązaną chustką. Mówił dyrektor. Był wzruszony, jeżeli nie wzburzony . i mówił tak głośno, że mimo woli słyszałem wszystko. Rozumiem po niemiecku dość dobrze, uchwycenie treści nie