wewnętrznym spojrzeniu<br><br>&lt;orig&gt;dowidzącym&lt;/&gt; teraz lepsze miasta<br>i łąki wieczne<br>spopiela włókienka jej mózgu<br>wygasza po kolei lampy w całym domu<br>jest wiarą<br>w podłączonym do przewodów<br>worku ciała<br>strzeże ruchomej granicy<br>jest przecież<br>ormiańskim strażnikiem<br>a właśnie Turcy nadchodzą<br>***<br>te dwa obłoki stające przed kuchennym oknem<br>to może nasze byty idealne<br>którym już darowano znużenie podróżą<br><br>patrzą uważnie na dom w Sandomierzu<br>i kiedy ruszą w inne okolice<br>niespiesznym krokiem<br>wysokim spojrzeniem<br>pokażą jak pięknie pustka<br>potrafi się cieszyć&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;PAKT&lt;/&gt;<br>zawieram jesienne porozumienie z umarłymi<br>z wszystkimi lekkomyślnymi matkami<br>z pięknymi ojcami których miałem kiedykolwiek<br>zawieram pakt z dziewczętami<br>z ich