zbliżone do ruchu na przemian rozkładanego i składanego parasola, w trakcie którego odległość h oscyluje wokół wartości równowagowej. Gdy zaniedbamy inne stopnie swobody, energia potencjalna drgań układu jest wówczas funkcją V(h). Z oczywistych powodów zależność V(h) musi być symetryczna względem punktu h=0, to znaczy musi mieć dwa identyczne minima odpowiadające nierozróżnialnym fizycznie położeniom atomu azotu "nad" i "pod" płaszczyzną atomów wodoru (rys. 4.19). Cząsteczka może drgać jak rozkładany parasol wokół każdego z dwóch minimów, przy czym atom azotu pozostaje po określonej stronie płaszczyzny H3. Drganiom tym odpowiada częstość &lt;gap&gt;. <br>Rys. 4.19. Energia potencjalna cząsteczki NH3 jako funkcja