traktował ich poważnie i nie zamierzał się naprawdę bać wywrotowej działalności garstki szaleńców, którzy chcieli walczyć z porządkiem ustabilizowanym w całym cywilizowanym świecie. Poczucie rzeczywistego zagrożenia systemu społecznego przez socjalistów pojawiło się w społeczeństwie polskim w sposób nagły dopiero w 1905 roku, gdy rewolucja w Królestwie unaoczniła zasięg wpływów nowej ideologii w różnych warstwach społecznych. Wtedy dopiero w bojowcu socjalistycznym opinia publiczna dojrzała istotną i groźną siłę. Przedtem socjalista wydawał się raczej ideologicznym maniakiem, szkodliwym wprawdzie dla otoczenia, nie dość jednak silnym i niebezpiecznym, by wzbudzać obawę.<br>Co innego owa obcość tradycji narodowej, brak zakorzenienia w narodowych świętościach. To było zauważalne