Nie ma samurajów - pozostali sprzedawcy. Świątynie zen świecą pustkami i coraz rzadziej powtarza się scena, w której ubrani w kimona chłopcy o ogolonych głowach idą o świcie, by ćwiczyć mięśnie i ducha.<br> Spóźniłem się do mej Japonii. Spóźniłem o trzysta lat. O San haku. Nie ma tu co robić i im prędzej wyruszę, tym lepiej. W bingo mogę pograć w Ramsgate, na strip-tease popatrzeć w Kopenhadze, a coca-coli napić się w Gdańsku...<br> Pospiesznie robię zakupy metodą hurtową. Dziesięć par piętrowych sandałków geta. Rozmiar - obojętnie, i tak nikt nie będzie tego nosił. Kimono dla Krystyny, torbę lalek Daruma dla przyjaciół, kilkadziesiąt