223) Aby to zrozumieć, musimy powrócić do wnętrza Henryka. Czuje on, że nie rozwikła nigdy sprzeczności między impulsami pożądania (czyli Manią i Pijakiem) a społecznym zakazem, upostaciowanym w Ojcu: powraca ona bowiem - w zmienionej postaci - we wszystkich aktach, a zatem w całym życiu Henryka. Chce więc wymusić rozwiązanie przez gwałt: inaczej mówiąc, pragnie narzucić się ludziom absolutnie - przez zbrodnię.<br>Przypomina się Medea, co zabiła własne dzieci, ponieważ została odtrącona jako kochanka... Zbrodnia Henryka także zrodziła się z frustracji. Dlatego też nie czuje się on odpowiedzialny: przecież, po pierwsze, nie rozumie sił, które przezeń działają, a po drugie, nie uznaje żadnego transcendentnego trybunału