w niej dokładne kalendarium ostatnich lat życia Ericha Honeckera (okres 1989(1994). W pięć lat po śmierci męża i dziesięć lat po jego detronizacji, Margot Honecker mogłaby uderzyć się w piersi, wziąć na siebie choćby część odpowiedzialności, obiecać Panu Bogu, że jeśli da jej jeszcze jedną szansę, to będzie żyła inaczej ( jednak niczego takiego w jej książce nie ma. Wdowa po Honeckerze (urodzona w 1929 roku, ojciec spędził 7 lat w więzieniu Trzeciej Rzeszy, zginął w Buchenwaldzie) pozostaje niezłomna w swoich przekonaniach. "Nie ma demokracji bez socjalizmu" ( mówi. Obszernie opowiada o sukcesach NRD, aczkolwiek co jakiś czas przyznaje się do błędów