kapelanów w wojsku i więzieniach było dla nich czymś zupełnie nowym. Dlatego łatwo godzili się z podszeptami, że jest to początek szerszej strategii "konfesjonalizacji" państwa. Do tego trzeba dodać serię wystąpień ludzi powiązanych z Kościołem, które w scenerii demokratycznej brzmiały z pewnością niefortunnie, choć dziś jasno widać, że były to incydenty i zawsze stanowiły margines działań Kościoła. Do całości tego obrazu trzeba dopisać złą wolę ludzi, których celem było konsekwentne dezawuowanie Kościoła, by nie rzec - walka z Kościołem. Ich majstersztykiem był manewr "podstawiania", wykorzystanie istniejącego w czasach PRL podziału na "my" oraz rządzących zakulisowo "onych" do zrobienia kampanii w mediach tłumaczącej