na ruch wydawniczy?<br> Warto przypomnieć pewne generalne zjawiska, o których pisze m.in. Maria Czarnowska. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych publikacją książek - naukowych i literackich - zajmowali się przede wszystkim wydawcy profesjonalni, najczęściej państwowi. Działało ich około 60 w całym kraju i była to wielkość stabilna. Przedsięwzięcia edytorskie podejmowały ponadto inne instytucje, np. szkoły wyższe, instytuty i towarzystwa naukowe, organizacje polityczne i społeczno--kulturalne, kościoły i inne związki wyznaniowe, zrzeszenia spółdzielcze, wielkie przedsiębiorstwa, urzędy państwowe. Liczba wydawców nieprofesjonalnych zazwyczaj zmieniała się z roku na rok i wahała w granicach od 600 do 700 różnorodnych podmiotów. W połowie lat siedemdziesiątych staraniem wydawnictw nieprofesjonalnych