nich ktoś inny, lub mają nadzieję, że czas lub nowe okoliczności rozwiążą problem. <br><br>Istnieje niewidzialna i trudna do przekroczenia granica między dobrymi radami a ich realizacją, między pozytywnym myśleniem a konstruktywnym działaniem, między świadomością tego, co dobre, a tym, co robimy, aby to dobro urzeczywistnić. Granicę tę wyznaczają osobowość oraz intelekt. <br><br>Myślenie męczy - to nie ulega wątpliwości. Z natury bowiem jesteśmy "skąpcami poznawczymi". Staramy się oszczędzać energię służącą poznawaniu i rozumieniu rzeczywistości. Dlatego upraszczamy złożone problemy, ignorujemy ważne informacje albo nadużywamy mało istotnych. Akceptujemy szybkie i przyjemne rozwiązania w przekonaniu, że są wystarczająco dobre. A wszystko to dlatego, że mamy ograniczoną