i teorie Carla Schmitta (1888-1982), niemieckiego filozofa polityki, wybitnego konstytucjonalisty doby Republiki Weimarskiej i obrońcy słynnej doktryny decyzjonizmu, nie są łatwe do recepcji i do zaszufladkowania.&lt;/&gt;<br>Jako konserwatysta atakował NSDAP, co nie przeszkadzało mu przyjąć od Goeringa posady w pruskiej Radzie Państwa, gloryfikował Kościół rzymski, a jednocześnie był przeciwnikiem intelektualnej tradycji judaizmu, demokrację uznał z czasem za jedyny właściwy sposób sprawowania władzy, choć źródeł myśli politycznej szukał w "Lewiatanie" Hobbesa. Owe sprzeczności są jednym z powodów, że intelektualny dorobek klasyka tzw. Rewolucji Konserwatywnej jest dzisiaj - poza wąską grupą filozofów polityki - właściwie zupełnie nieznany.<br>Najważniejszym dziełem Schmitta pozostaje "Teologia polityczna" z