społecznej.<br>Inną płaszczyzną, w której analizował Goffman zagadnienie stygmatów, jest płaszczyzna dyskredytacji. Pewne odmienności jednostki w stosunku do jej otoczenia są natychmiast widoczne (deformacje twarzy, ślepota, brak kończyn, karłowatość) bądź też jednostka naznaczona stygmatem zakłada, że otoczenie wie o ich istnieniu. Takie właściwości nazywał Goffman zdyskredytowanymi &lt;foreign lang="eng"&gt;(discredited)&lt;/&gt;. Wówczas głównym problemem interakcji zarówno dla osoby noszącej stygmat, jak i dla jej partnerów interakcji jest poradzenie sobie z tą niecodzienną i trudną dla obu stron sytuacją.<br>Drugą kategorią stygmatów wyróżnianych przez Goffmana są właściwości dyskredytujące &lt;foreign lang="eng"&gt;(discreditable)&lt;/&gt;. Są to takie właściwości, co do których jednostka zakłada, że otoczenie w danej chwili nie ma o