światowego i europejskiego. I nie jest to tylko kwestia opozycji w stosunku do postępującej komercjalizacji. Również i duża część widzów, tych właśnie z campusów uniwersyteckich, którzy traktowali Herzoga jako odtrutkę na "nudny kołowrót kina komercjalnego", odwróciłaby się dziś od niego nawet wówczas, gdyby kręcił filmy nie mniej a jeszcze bardziej interesujące niż w swoim najlepszym okresie. Innym dziś Bogom oddają pokłony.<br>To całkowicie niewłaściwa, nietrafna metafora. O żadnych Bogach mowy być nie może. Co najwyżej - o modzie. I właśnie gdzieś tutaj przebiegają linie konfliktu Herzoga ze swoją współczesnością i - biorąc zwłaszcza pod uwagę jego wczesne filmy - przyszłością.<br>We wstępie Petera C