i nieścisłości obrazu (wiem, że są kolosalne - jak zwykle wtedy, gdy próbuje się literaturę w jakiś sposób uporządkować i uczynić bardziej przejrzystą) odwołam się na zakończenie do innej medycznej sytuacji, którą z operacjami poznawczymi krytyka literackiego łączy nie tylko wspólne pojęcie "badania". Oto lekarz - już nie psychiatra tym razem, lecz internista. Nie zawsze może on zajrzeć do wnętrza ciała swego pacjenta. Nieraz co prawda wystarczy mu obejrzeć język, aby postawić dość dokładną diagnozę. Ale diagnoza ta może zdać sprawę z niektórych tylko chorób: oglądając język, nie dostrzeże się np. przetrąconego kręgosłupa.<br> Do tego potrzebne jest już gruntowne prześwietlenie.<br>październik 1974&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div year=1975&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Zmieniony