nie został <br>zanegowany. Być może autorka Profilu białej damy padła ofiarą własnej sztuki. <br>Przez niemal całe dwudziestolecie przyzwyczaiła odbiorców do nieustannie prowadzonych <br>na różnych poziomach gier językowych, semantycznych, formalnych z taką wirtuozerią, <br>że każdy ruch pióra okazywał się nie tylko celowy, ale wręcz z góry zamierzony. <br>Karol Wiktor Zawodziński, najsubtelniejszy interpretator jej poezji, napisał <br>w świetnym studium analitycznym z roku 1928: "Nigdy poeta nie stworzył takiej <br>jednolitej i jakby sztucznym powietrzem wypełnionej atmosfery, nigdy (...) nie <br>uprawiał tak konsekwentnie sztuki miniatury poetyckiej, nigdzie w niej nie doszedł <br>do takiej prostoty w sztuczności, do takiego mistrzostwa w operowaniu najoszczędniejszym <br>materiałem, do takiej magii