kolejnym filmem? Czy może wziąć przykład z ekologów i zabrać się do kulturalnego recyklingu? Coraz więcej twórców wybiera tę drugą ścieżkę. Tworzywem ich sztuki stają się gotowe materiały: filmy fabularne, archiwa fotograficzne, dokumenty, rzeczy znalezione w niezmierzonych zasobach kultury obrazkowej. Artyści niczym didżeje miksują z tych wizualnych surowców wtórnych nowe intrygujące całości. <br>Czy gotowy film fabularny może być dla współczesnego artysty takim samym tworzywem, jakim kiedyś był marmur czy terpentyna i pigmenty? W czasach awansu didżejów z dyskotekowych wodzirejów na artystów takie pytanie wydaje się retoryczne. Tym bardziej że zadaje się je niemal sto lat po geście Marcela Duchampa, który na