wspólnotę wraz z ubogimi. Taka solidarność jest znakiem protestu przeciwko ubóstwu, nędzy i niesprawiedliwości w dzisiejszym świecie, gdy coraz wyraźniej zarysowuje się przedział między bogatą mniejszością a ubogą większością ludzi. Ubóstwo Kościoła staje się sprawdzianem autentyczności jego oddania ludziom. To, co zostało powiedziane, nie oznacza bynajmniej, że rozwój wiary musi iść w parze z niedolą, nędzą i prześladowaniem. Chrześcijaństwo jest na każdą porę - zarówno na sprzyjający czas wolności i pomyślności, jak również na czas przeciwności i utrapień. Nędzę i cierpienie trzeba przezwyciężać jako zło, które niszczy i kaleczy ludzi. Chrystus nie gloryfikował cierpienia jako takiego. Ewangeliści skrzętnie zanotowali przypadki uwolnienia przezeń ludzi od