funkcji wyjścia, liczby elementów sieci lub ze złego dobrania procedury parametryzacyjnej, która nie wyekstrahowała parametrów o cechach dystynktywnych dla danych klas sygnału i stanu obiektu. Interesujące jest zachowanie się sieci BAM przy pobudzeniu jej sygnałem niezbyt zgodnym z zapamiętanym w reprezentacji wag wzorcem. Sieć poszukuje wówczas poprawnej odpowiedzi w sposób iteracyjny. W wyniku tego po pewnym czasie sieć dochodzi do równowagi. Kojarzone są wówczas cechy charakterystyczne obrazu sygnału z zapisanymi w reprezentacji wag wzorcami klas sygnałów. Jeśli wynik na wyjściu sieci będzie stabilny (nie będzie ulegać zmianom), to uznajemy go za odpowiedź na zadany jej problem, co kończy etap uczenia sieci