oficerowie D. Mihailovića prowadzili usilną propagandę przeciwko walkom powstańczym, uzasadniając, że są one przedwczesne, że należy czekać z aktywną działalnością zbrojną do chwili wyraźnej przewagi aliantów zachodnich w wojnie, bądź też wręcz straszyli chłopów represjami niemieckimi. Dopiero we wrześniu 1941 r., gdy rozwój powstania postawił D. Mihailovića wobec groźby kompletnej izolacji w masach, wydał on rozkaz podjęcia walki w zachodniej części Serbii, nie zmieniając swego zasadniczego stanowiska w tej sprawie.<br>Bezpośrednie rozmowy ze sztabem D. Mihailovića KPJ nawiązała poprzez sztab partyzancki w sierpniu i prowadziła do listopada 1941 r. Dwukrotnie, 19 września i 26 października, spotkał się z D. Mihailovićem głównodowodzący