Typ tekstu: Książka
Autor: Kłyszejko-Stefanowicz Leokadia
Tytuł: Cytobiochemia
Rok: 1995
Autor: Kłyszejko-Stefanowicz Leokadia
Tytuł: Cytobiochemia
Rok: 1995
białek w tym procesie.
TRUDNOŚCI PRZY IZOLOWANIU I FRAKCJONOWANIU HISTONÓW.
Dają się ująć w trzy kategorie: 1) proteoliza, 2) zanieczyszczenie preparatów histonowych elementami cytoplazmy i błon oraz 3) tendencja niektórych histonów do agregacji [108].
Aby zapobiec potencjalnemu niebezpieczeństwu degradacji histonów przez proteazy zasocjowane z chromatyną (głównie obojętne i alkaliczne) podczas izolowania materiału wyjściowego do ekstrakcji histonów, tj. jąder komórkowych oraz chromatyny, niezbędne jest stosowanie inhibitorów proteaz, spośród których należy wymienić najbardziej popularne: fluorek fenylometanosulfonowy (PMSF; najczęściej 0,1 oraz 1 mmol/l), diizopropylofluorofosforan (ang. diisopropylfluorophosphate; skrót - DIFP; 0,1 mmol/l), NaHSO (50 mmol/l; dodawany w kryształkach tuż przed użyciem
TRUDNOŚCI PRZY IZOLOWANIU I FRAKCJONOWANIU HISTONÓW.
Dają się ująć w trzy kategorie: 1) proteoliza, 2) zanieczyszczenie preparatów histonowych elementami cytoplazmy i błon oraz 3) tendencja niektórych histonów do agregacji [108].
Aby zapobiec potencjalnemu niebezpieczeństwu degradacji histonów przez proteazy zasocjowane z chromatyną (głównie obojętne i alkaliczne) podczas izolowania materiału wyjściowego do ekstrakcji histonów, tj. jąder komórkowych oraz chromatyny, niezbędne jest stosowanie inhibitorów proteaz, spośród których należy wymienić najbardziej popularne: fluorek fenylometanosulfonowy (PMSF; najczęściej 0,1 oraz 1 mmol/l), diizopropylofluorofosforan (ang. diisopropylfluorophosphate; skrót - DIFP; 0,1 mmol/l), NaHSO (50 mmol/l; dodawany w kryształkach tuż przed użyciem
białek w tym procesie.<br><br><tit>TRUDNOŚCI PRZY IZOLOWANIU I FRAKCJONOWANIU HISTONÓW.</><br><br>Dają się ująć w trzy kategorie: 1) proteoliza, 2) zanieczyszczenie preparatów histonowych elementami cytoplazmy i błon oraz 3) tendencja niektórych histonów do agregacji [108].<br>Aby zapobiec potencjalnemu niebezpieczeństwu degradacji histonów przez proteazy zasocjowane z chromatyną (głównie obojętne i alkaliczne) podczas izolowania materiału wyjściowego do ekstrakcji histonów, tj. jąder komórkowych oraz chromatyny, niezbędne jest stosowanie inhibitorów proteaz, spośród których należy wymienić najbardziej popularne: fluorek fenylometanosulfonowy (PMSF; najczęściej 0,1 oraz 1 mmol/l), diizopropylofluorofosforan (ang. <foreign lang="eng">diisopropylfluorophosphate</>; skrót - DIFP; 0,1 mmol/l), NaHSO (50 mmol/l; dodawany w kryształkach tuż przed użyciem
