rzeczywistości symbolicznej .<br>Komunikowanie społeczne wykorzystuje nieporównanie bogatszy arsenał środków: oprócz mowy i jej substytutów (pismo, druk), można wymienić gest i mimikę, śpiew i muzykę, rzeźbę i rysunek oraz wiele innych. Pozajęzykowe formy komunikowania, choć istotne dla konkretnych sytuacji i ważne społecznie, są jednak drugorzędne w porównaniu do komunikowania za pomocą języka naturalnego. Jest to - jak wskazuje Szubin [1974: 11-12 - drugorzędność dwojakiego rodzaju: "po pierwsze komunikowanie językowe jest uniwersalne, gdyż obsługuje wszystkie sfery ludzkiej działalności; po drugie - komunikowanie językowe jest pierwotne, ponieważ stanowi podstawę ludzkiego myślenia".<br>Poprzez komunikowanie kształtuje się postawy i zachowania innych osób i jest się przez nie kształtowanym