być bardzo zmęczony, bo zamknął <br>oczy. <br><br>Patrzyłam na jego twarz dziwnie pożółkłą, <br>na worki zarysowujące się coraz wyraźniej pod oczyma, <br>na opuszczone kąty ust i szerokie srebrne pasma w jego tak <br>jeszcze niedawno czarnych włosach. Jego ręce błądziły <br>po gładkiej powierzchni pieca, z rozkoszą chłonąc <br>ciepło. Drżał lekko całym ciałem, jakby wstrząsały <br>nim dreszcze. Był widocznie zziębnięty i wyczerpany <br>do ostatka. <br><br>A ja... ja zatrzymywałam go jeszcze przy sobie, skracając <br>jego spoczynek! I... i nie powiedziałam mu przecież nawet, <br>nie powiedziałam mu tego najważniejszego, o czym należało <br>mu powiedzieć! <br><br>Ale... o Boże! Jakżeż to powiedzieć, choć na <br>pozór jest to przecież