tą koncepcją na wyższych szczeblach struktury zawodowej przejawiana jest silna identyfikacja z pełnioną rolą, wykluczająca zachowania spontaniczne, niezbędne dla normalnego funkcjonowania osobowości człowieka. Warstwy niższe, przeciwnie, nie identyfikują się z pełnioną rolą zawodową i społeczną, co w konsekwencji może prowadzić do samozniszczenia, podobnie jak u warstw wyższych nadmierna socjalizacja. I jakkolwiek hipoteza ta nie znalazła jak dotąd potwierdzenia w materiałach empirycznych, to przecież samo zwrócenie uwagi na krańcowo usytuowane w hierarchii społeczno-zawodowej grupy jako suicidogenne skłania do zastanowienia.<br><br>Analizę społeczno-zawodowej struktury samobójstw poprzedzić należy charakterystyką zasad i kryteriów zaliczania poszczególnych osób do konkretnych kategorii społeczno-zawodowych. Zasady te wynikają