śpiewając chrapliwym głosem, wygłaszali jakieś niezrozumiałe proroctwa.<br>Saul przyglądał się jak urzeczony ich zapamiętałym poczynaniom i stopniowo odczuł, że wstępuje w niego duch boży. Wciągnięty w prąd ogólnej ekstazy religijnej, ani się spostrzegł, kiedy sam zaczął tańczyć, śpiewać i prorokować. Ludzie, którzy zbiegli się z pobliskich pól i znali Saula jako prostego i trzeźwego syna chłopskiego, nie mogli wyjść ze zdumienia.<br>- Cóż się to stało synowi Kisza? - zapytywali się wzajemnie. - Czyż i Saul między prorokami?<br>Pytanie nie przynosiło zaszczytu. Ówcześni prorocy, wśród których było mnóstwo szalbierzy i szarlatanów, włóczyli się tłumnie po kraju, naprzykrzali się żebraniną i każdemu, kto tylko zechciał