nie przejął jego obyczajem". Otóż Kołakowski jest niewątpliwie człowiekiem, który przejął się tym "obyczajem", może nawet za bardzo. Nigdy nie godził się na odcięcie od odpowiedzialności za kształt świata, w którym przyszło nam żyć. Kołakowski jest człowiekiem, którego porwał huragan historii - ujrzał Meduzę swojego czasu i pozostał przerażony. Uległ pokusie jakobinizmu, z której się później wyzwalał. I właśnie, moim zdaniem, pasjonujące jest to stopniowe wyzwalanie się z różnych form nihilizmu i relatywizmu. Można by tu przedstawiać kolejne metamorfozy. Nie wiem, czy byśmy się wszyscy zgodzili co do chronologii tych metamorfoz i zmian rzeczywiście radykalnych. Wydaje mi się, że najistotniejsza jest zmiana