libertarna miała już wcześniej ugruntowaną tradycję. W Hiszpanii oddziaływał federalizm Pi y Margalla - entuzjastycznego zwolennika Proudhona; we Włoszech utrzymywały się tradycje karbonarskie, działał również przykład Carlo Pisacane, zawieszonego między republikanizmem a ideałem rewolucji społecznej; w Rosji silnie zakorzenione były tradycje buntarskie. Słowem, tylko w Szwajcarii gleba była do tej pory jałowa, ale tam właśnie na przełomie siódmej i ósmej dekady XIX w. stwarzały ferment ideowy skupiska emigrantów politycznych z całej Europy oraz liczne sekcje I Międzynarodówki. Auguste Spichiger, jeden z czołowych działaczy Jury wspomina, że "przed pojawieniem się Pierwszej Międzynarodówki robotników naszego zegarmistrzowskiego regionu w sprawach ekonomicznych i społecznych cechował absolutny